अवतार महिमा
साधारण गुरु हेरु भन्दा माथिका, उत्तम् गुरू जन् हरू ।
ईश्वर् कै अवतार यो बुझिलिनू, शंका नगर्नू अरू ॥
होवार्ड मर्केट नामयो गरिएका, तिसाइका भक्तले ।
ईश्वरकै अवतार् यि हुन् भनिकन, वर्णन गरे स्तब्धले ॥१॥
खोस्तानी मतले पनी भनदछन्, तियेशुलाई अनी ।
मानव रूप माहाँ आएका यिनि हुन्, साक्षात ईश्वर भनी ॥
वीश्वको पालना विकास गरन, मानव रूपमा हरी ।
अवतार् हुन्छ भनेर लेखि दिएको, पाईन्छ शास्त्रे भरी ॥२॥
गरेको छ त्यो भागवत् बिचमाहाँ, वर्णन् यि अब्तारको ।
हज्जारौं शिरहात पाउ भएको, ध्रुवतारका बीज हो ॥
एकनाश भैरहने ति सागर देखी, जन्मेका झैं तो नदी ।
असंख्या अवतार छन् प्रभुजिको, हुन् मूख्य राम कृष्णजी ॥३॥
वावाले पनि शून्यबाट सबचिज्, इच्छा भएका जती ।
सोर्जना गरिदिनु हुन्छ सहसा, भैभक्तमा प्रेम अती ॥
ज्यादूले पनि सृष्टि गर्दछ क्षणिक, टोक्तंन आखिर्त्यती ।
अव्तरले गरेको रहन्छ सबदिन्, झन् बृद्धि हुन्छ ती ॥४॥
अप्राप्य चिजलाई प्राप्य गरने, अवतारको गुण छरे ।
कृपा दृष्टि पन्यो भने प्रभुजिको, बद्लीन्छ भाग्यै हरे ! ॥
सूतेका हरू माथि आक्रमण गरी, मार्ने ति द्रौणी माहाँ ।
धर्मे संगतभो दिएको श्रापत्यो, श्रीकृष्णजीले ताहाँ ॥५॥
अवस्था ससा, संकट मय बन्ला, जब ताहाँ ।
अशुभ प्रसूरीले शुभहरूत मिच्लान्, तब वाहाँ ॥
ढाकी जाला जन्मा, अशुभ विषयो, व्यापक भई ।
त्यो निर्मूल पार्न लाई, अवतरित हुन्छन्, प्रभु तहीं ॥६॥
होला जब् जब् ग्लानिर्, धरम बिचरो, एकलो भई ।
अधर्मेंले ढावला, अनि म आउँछू, मानव भई ॥
अधर्मलाइ नाश्न, धरम कन त्यो, स्थापन माहाँ ।
साधूको रक्षामा, युग युगमाहाँ, आउँछु याँहाँ ॥७॥
भगवान् कृष्णैले, अर्जुन कनयो, भन्नु भएको ।
भागवत् गीताको, वचन सबती ठीक्क रहेको ॥
बाँचेकाछौं हामी, संकटमय युग्मा यस घरी ।
आएका होलान्की, अबगरन दूत्य, तिनिहरी ॥८॥
अबतार् यो किन हुन्छ लोकजनमा, भन्ने विशेषमा लिई ।
प्राज्ञा गर्नुभयो तिसत्य प्रभुले, भक्त उपर् प्रेम् दिई ॥
संसार ईश्वरको शरीर बुझनू, क्यान्सर्भए त्यसमा ।
ध्रुवतार हुन्छ पुयाउना कनताहाँ, त्योरोग नीशेषमा ॥९॥
औषधीमुलो हुन्छ आदि शुरूमा, त्यस्ले नभेटे माहाँ ।
अप्रेशन गरि चीरफारगरने, पर्नेछ दर्कार् वाहाँ ॥
त्यस्तै रोग अघि भो यो पृथ्वीतलमा, उपचारको खातिर ।
अवतार् भो भगवान् श्रीकृष्णप्रभुको, द्वापर्को आखितिर ॥१०॥
ज्ञान्दीनू पनि भो नराधममाहाँ, शान्त्य भिलाषी बनी ।
नलाग्दा उपदेश योजनमाहाँ, चिर्फार्गरेथे अनी ॥
अज्ञान् र लोभले लगाम् खिचिएको, योयुगका मानव ।
खाल्टो आणबिकै खनी चढिगए, नाश्कारि भै दानव ॥११॥
के हुँने अब हो ति शक्तिहरुले, बाटो देखाउलन् त्यो ।
सोद्धा उत्तर मोल्दछ प्रभुजिको, अकॅतरीका छ यो ॥
धमीरा भएको त्यो रूख अघिता, काट्ने थियो यो चलन् ।
कोशीष छ अहिले बचाउने याँहाँ, रोग्लाइ पारी जलन् ॥१२॥
अवतार र्यो किन हुन्छ मानव भई, ईश्वर् प्रभूको याँहाँ ।
व्याप्तैभैकन गर्नु हुन्न किनयो, सद्कार्य आदी वाहाँ ॥
यस्तो प्रश्न ति भक्तको हुन गयो, वावाको सामने माहाँ ।
उत्तर् यो दिनु हुन्छ सत्यप्रभुजी, कारण् बताई ताहाँ ॥१३॥
डूबेको जनलाइ झीक्नु परदा, त्यै पानि मानै गई ।
झीवनू पर्दछ फेर् बुझाउन पनी, पर्नेछ मानबू भई ॥
भूमाजन्म लिए पछी सुख दुःख सबले बेहोर्नू छ यो ।
यस्को कारण हो संसारिक बनी, भन् सातिरेको भयो ॥१४॥
ईश्वर सम्म ति मानवे कन ताहाँ, पुन्याउनाका लिए ।
मार्गे मर्मतका निमीत्त मइले, अवतार् लिएको छहे ॥
इमान्दारि बन वैज्ञानिक बन, निपुण श्रमीक बन ।
मैले संकत यो गरेको पथमा, आओ तिमी सब्जन ॥१५॥
वेदशास्तैहरु यो जगाइ सबलाई, आएँ हूँ देखाउन ।
वीश्वास धर्म र ईश्वरै यि दुइको, जुन् वीज गोडा उन ॥
साधू सन्त र साधकै हरुको यो, पुकार भएथ्यो जब ।
अवतार् यो हुनलाई बाध्य भएर, आँउँदो भए हूँ तब ॥१६॥
Comments
Post a Comment